Do naszych ekspertów prawnych zwrócił się klient prowadzący działalność gospodarczą, który miał problem z ochroną swoich informacji poufnych. Klient chciał zabezpieczyć dane dotyczące swojej bazy klientów, wykorzystywanej technologii oraz kodów źródłowych. Klient korzystał z draftu (templatki) umowy o zachowaniu poufności (NDA), którą przekazywał do podpisania do swoich kontrahentów strategicznych.

Czym jest umowa NDA?

Na podstawie umowy o zachowaniu poufności osoba przekazująca może zabezpieczyć przekazywane dane, określić sposób wykorzystania informacji oraz uregulować finansowe skutki naruszenia obowiązku zachowania poufności. Dzięki porozumieniu można zabezpieczyć dane o szczególnej wartości gospodarczej.

Po analizie umowy klienta zidentyfikowaliśmy kluczowe błędy oraz drobne uchybienia, które zmniejszają skuteczność prawną umowy o zachowaniu poufności. Oto problemy, które zdiagnozowaliśmy:

1. Zbyt szeroki zakres informacji poufnych. Klient w swojej umowie miał postanowienia, wskazujące, że wszystkie informacje, które przekazuje ma charakter poufny. Takie postanowienia generują ryzyko uznania umowy za nieważną w myśl “jeśli wszystkie informacje są poufne – żadne informacje nie są poufne”. Wskazaliśmy, że informacje powszechnie znane, jak te dostępne na stronie internetowej, nie mogą być uznane za poufne. Bardzo ważne jest, aby w procesie draftowania umowy NDA w prawidłowy sposób rozpoznać które informacje stanowią faktyczną wartość gospodarczą dla klienta a następnie prawidłowo określić ich zakres w umowie.
2. Brak określonego sposobu postępowania z informacjami poufnymi. Klient miał w swojej umowie ogólny zapis dotyczący poufności, ale brakowało w niej szczegółowych procedur dotyczących postępowania z informacjami poufnymi. To prowadziło do niejasności i ryzyka niewłaściwego obchodzenia się z danymi. Wskazaliśmy, że ważne jest precyzyjne określenie, w jaki sposób informacje poufne mają być przechowywane, kto może mieć do nich dostęp i jakie procedury należy stosować przy ich udostępnianiu.
3. Brak określenia czasu trwania umowy NDA. Klient nie określił czasu obowiązywania umowy, co oznaczało, że mogła być wypowiedziana w każdym czasie. Zwróciliśmy uwagę klienta na art. 365¹ Kodeksu Cywilnego, który mówi, że zobowiązanie bezterminowe może wygasnąć po wypowiedzeniu przez dłużnika lub wierzyciela.
4. Brak sankcji za naruszenie umowy o poufności. W umowie klienta brakowało zapisów dotyczących sankcji za naruszenie NDA, co komplikowało dochodzenie roszczeń w sądzie. Zarekomendowaliśmy wprowadzenie kar umownych, co znacznie skraca proces dochodzenia praw.
5. Brak zgodności NDA z innymi umowami. Klient miał już inne relacje prawne ze stroną otrzymującą dane, które mogły wpłynąć na skuteczność NDA. Zadbaliśmy o kompatybilność umowy o zachowaniu poufności z pozostałymi relacjami gospodarczymi.
6. Rozszerzenie umowy o zakaz konkurencji oraz zakaz pozyskiwania pracowników. Zaproponowaliśmy klientowi rozszerzenie NDA o postanowienia dotyczące zakazu konkurencji oraz zakazu pozyskiwania pracowników, klientów lub podwykonawców. To zwiększyło ochronę w przypadku stałej współpracy z dużą wymianą informacji poufnych.

Dzięki naszym działaniom klient mógł skuteczniej chronić swoje dane i uniknąć ryzyka nieoczekiwanego wypowiedzenia umowy oraz innych niekorzystnych sytuacji prawnych. W efekcie klient zyskał pewność, że jego informacje są odpowiednio zabezpieczone, co pozwoliło mu skupić się na rozwijaniu swojego biznesu.

Zakaz oferowania udziałów w spółkach z o.o. do nieograniczonego adresata

Do naszych ekspertów prawnych zwrócił się klient prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.), który miał wątpliwości co do zgodności z przepisami jego planu na pozyskanie kapitału poprzez oferowanie udziałów spółki inwestorom. Klient chciał zapewnić zgodność z obowiązującymi regulacjami prawnymi i uniknąć potencjalnych sankcji.

Czym jest zakaz oferowania udziałów do nieograniczonego adresata?

Z dniem 10 listopada 2023 r. weszły w życie zmiany w Kodeksie spółek handlowych, które wprowadziły zakaz oferowania nabycia i objęcia udziałów w spółkach z o.o. na rzecz nieoznaczonego adresata. Zgodnie z nowymi przepisami, oferta dotycząca zarówno istniejących udziałów, jak i nowo emitowanych udziałów nie może być kierowana do nieokreślonego kręgu odbiorców.

Nieokreślony krąg odbiorców, inaczej nieoznaczony adresat, to grupa osób, do których kierowana jest oferta nabycia udziałów, ale która nie jest dokładnie sprecyzowana ani znana oferującemu. Zgodnie z przepisami, zakaz ten obejmuje składanie ofert i promocję udziałów, które są skierowane do szerokiej, niesprecyzowanej publiczności, a nie do konkretnej, zdefiniowanej grupy odbiorców. Warto zaznaczyć, że nie istnieje oficjalna wykładnia przepisów dotyczących „nieokreślonego kręgu odbiorców”. Każde oferowanie udziałów musi być oceniane indywidualnie (case by case). Oznacza to, że każda sytuacja wymaga szczegółowej analizy, aby określić, czy oferta jest zgodna z przepisami. Wyrazistymi przykładami mogą być oferty zamieszczane na stronach internetowych, w mediach społecznościowych, czy na portalach ogłoszeniowych, które mogą być dostępne dla każdego, stanowią przykład kierowania oferty do nieokreślonego kręgu odbiorców. Jest to działanie zakazane, ponieważ może prowadzić do pozyskiwania kapitału od nieznanych i niezweryfikowanych osób. Wysyłanie ofert nabycia udziałów do dużych, niesprecyzowanych list mailingowych również może być uznane za skierowanie oferty do nieokreślonego kręgu odbiorców. Takie działania, szczególnie gdy dotyczą dużej liczby potencjalnych inwestorów, mogą naruszać przepisy o zakazie publicznego oferowania udziałów.

Konsekwencje za naruszenie

Za naruszenie przepisów można nałożyć karę grzywny, ograniczenia wolności, a nawet POZBAWIENIA WOLNOŚCI DO 6 MIESIĘCY.

Wspólnie z klientem ustaliliśmy strategię pozyskiwania finansowania, która pozwalała na legalne pozyskanie kapitału bez ryzyka naruszenia przepisów. Dzięki naszym działaniom klient mógł skutecznie zabezpieczyć swoje interesy i rozwijać działalność zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa nie narżając się na odpowiedzialność karną.

Do naszych ekspertów prawnych zwrócił się klient prowadzący działalność gospodarczą w zakresie organizacji wyjazdów firmowych, konferencji i wydarzeń biznesowych. KLIENT NIE WIEDZIAŁ, ŻE MOŻE KORZYSTNIE ROZLICZAĆ SIĘ PRZY UŻYCIU PROCEDURY VAT MARŻA, co mogło poprawić płynność finansową jego firmy oraz obniżyć koszty dla klientów końcowych.

Czym jest marża?

Zgodnie z art. 119 ust. 2 ustawy o VAT, marża to różnica między kwotą, którą zapłaci nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Usługi te obejmują m.in. transport, zakwaterowanie, wyżywienie i ubezpieczenie.

TURYSTYKA BIZNESOWA

O tym, że cel wyjazdu nie ma znaczenia w kontekście stosowania szczególnej procedury VAT marża, wspomniał również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 25 lutego 2015 r. (sygn. IPPP2/443-1113/14-6/KB), potwierdzając, że „Bez znaczenia dla zastosowania procedury marży dla usług turystycznych jest cel w jakim klient odbywa podróż, tj., czy jest to wyjazd służbowy, stricte wypoczynkowy, czy też impreza incentive.” Podobnie, w interpretacji indywidualnej z dnia 09 sierpnia 2019 r. (0115-KDIT1- 2.4012.259.2019.1.AW) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „procedura szczególna może być także stosowana do usług skierowanych do biznesu, tj. nabywanych przez firmy, w tym na przykład dla pracowników danego przedsiębiorstwa w celu konsumpcji przez nich oferowanych towarów i usług w trakcie podróży służbowych.”

Istnienie turystyki biznesowej dostrzegł również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 26 kwietnia 2019 r. (sygn. III SA/Wa 2754/18). Sąd ten wskazał, że „obecnie pojęcie „turystyki” obejmuje nie tylko wypoczynek czy rekreację. Zarówno w języku branżowym (np. hotelarskim), jak i naukowym dotyczącym turystyki, wskazuje się na istnienie turystyki biznesowej (...) turystyka biznesowa (skrót ang. MICE: Meetings, Incentives, Conferences and Exhibitions Industry) obejmuje ogół czynności związanych z przejazdem i pobytem uczestników na różne spotkania grupowe, realizowane poza siedzibą organizatora - zleceniodawcy, w celach związanych z aktywnością zawodową uczestników; staje się coraz ważniejszym produktem turystycznym wielu miast i różnych obiektów spotkań.”

Wspólnie z klientem ustaliliśmy strategię działania, która pozwalała na legalne i zgodne z przepisami stosowanie procedury VAT marża w jego działalności. Dzięki naszym działaniom klient mógł skutecznie zabezpieczyć swoje interesy, poprawić płynność finansową oraz obniżyć koszty dla końcowych klientów, zwiększając liczbę sprzedanych usług.